Dit was Playground 2017

1 december 2017

Van 16 tot 19 november vond de elfde editie plaats van Playground. Organisatoren M-Museum Leuven en STUK - Huis voor Dans, Beeld en Geluid blikken tevreden terug. Steeds meer internationale programmatoren, curatoren en studenten van kunsthogescholen bezoeken het festival. Bovendien is Playground een uniek laboratorium voor kunstenaars om nieuw werk te presenteren in het speelveld tussen podium- en beeldende kunsten. Dat bleek uit de vele premières.

Unieke tandem

Playground speelt met de grenzen tussen podium en beeldende kunst en tast die af op twee locaties. Net dat is de troef van de tandem STUK en M. Waar veel gemeenschappelijke programma’s niet meer betekenen dan de samenvoeging van twee aparte, komt de affiche van Playground echt volledig samen tot stand. Het maakt de blur tussen podium en museum compleet, maar ook het experiment. Curator Steven Vandervelden (STUK): “Playground is na 11 edities nog steeds een artistiek laboratorium en het is erg fijn dat steeds meer collega's uit heel Europa hiervoor naar Leuven willen komen. We brengen haast systematisch ofwel creaties die dus nog lang niet af zijn wanneer we ze programmeren, ofwel herproducties, die toch weer volledig herdacht en uitgetekend moeten worden. Niets aan het festival is hapklaar." ‘We weten dat veel kunstenaars zitten te wachten op de unieke combinatie die M en STUK op Playground kunnen verwezenlijken", vult curator Eva Wittocx (M) aan. "Voor dat soort werk vinden ze moeilijk een plaats binnen de grote, reguliere huizen. Het is meteen de reden waarom we graag kunstenaars uitnodigen om iets nieuws te komen doen of uitproberen wat buiten het ‘normale’ valt. Het is altijd uniek en altijd opnieuw beginnen. Zo kregen ook dit jaar heel wat kunstenaars de kans om nieuw werk te ontwikkelen en te presenteren. Zo staan op Playground 80 tot 90% premières."

De highlights van 2017

In een late night show stelde Benjamin Seror zijn nieuwe band The Masks voor. Met aangepaste live muziek vertelde Seror moordmysteries met Wittgenstein als detective. In 'A Breath Cycle' nam Belgisch kunstenaar Fabrice Samyn ons mee langs een adembenemend parcours met zeven ‘breath pieces’. 'Elastic Habitat' is een installatie van Helena Dietrich i.s.m. Janneke Raaphorst waarin je van identiteit kon veranderen door een ander kledingstuk aan te trekken. Al deze voorstellingen tonen aan hoe STUK kiest voor Dans, Beeld, Geluid en de hybride vormen daartussen. De presentatie van artistiek werk in een inspirerende context staat centraal. Daarnaast creëren kunstenaars nieuw werk, nemen mensen deel aan workshops en reflecteren we samen met ons publiek over kunst en over de wereld.

Elk jaar stemt M het tentoonstellingsprogramma af op het festival, met een expo van een hedendaagse kunstenaar die met live-elementen omgaat. Dit jaar waren dat de geautomatiseerde robotperformances van Cécile B. Evans. Vanuit de museumzalen runde Cally Spooner een geïmproviseerd bedrijf samen met zestien medewerkers. Dominique Gilliot nam de bezoekers mee in een rondleiding en ging met hen op zoek naar missing links in de museumcollectie. Ook referentiefiguur Guy de Cointet komt terug deze editie. Deze keer werd zijn laatste, nooit opgevoerde performance 'The Bridegroom Suites' gebracht.